Iemand de schuld geven verandert het resultaat niet. “Het is haar schuld dat die toren omviel.” Dat stond mijn ene dochter te roepen, helemaal overstuur omdat haar zus de toren waaraan ze samen bouwden per ongeluk omver had laten vallen. Ze bleef het keer op keer herhalen. Ik voelde zelf …
For many years, I denied the feminine part of God, of the universe, of myself. I thought my strenght and my power had to come from other parts, other sides. I resented my femininity, raged about it, because I thought being feminine meant being helpless and powerless. But I’ve learned …
Ik kreeg onlangs de vraag of wij in de vakantie ook vakantie gingen houden of dat we verder deden. Tja, moeilijke vraag want wat is vakantie? Van Dale zegt dat het een periode is waarin geen lessen worden gegeven. Maar eigenlijk geef ik zelden tot nooit échte lessen. Alles wat …
“Ik zei stop. Je moet naar mijn grenzen luisteren.” Het is een zinnetje dat ik hier de laatste tijd regelmatig hoor tussen de twee meisjes. Dat komt natuurlijk niet uit het niets. Ik vind het leren respecteren van andermans grenzen heel belangrijk. Maar dan moeten er natuurlijk ook grenzen aangegeven …
And all I ever needIs just to be meBut it took a lifetime to see – “How it feels to be me” van The Wanderer Ik ontdekte een tijdje terug de muziek van The Wanderer. Een aanrader. De tekst hierboven is dus van één van die liedjes en raakte me. Al …
Ooit schreef ik er al over, maar ik kan het niet vaak genoeg zeggen. Een moeilijke dag? Veel gezaag en gezeur? Aan het piekeren?Trek het bos in. Er zijn hier zo van die dagen dat het niet loopt. Dat er veel ruzie is tussen de meisjes. Veel gezeur. Dat ik …
Ik had het er deze week over met vriendinnen, over wat het leven fijn maakt. Na de basiszaken als eten, kledij, een dak boven je hoofd … kom je dan uit bij de kleine dingen waar ik het hier ook elke keer over heb. Dat zijn de dingen die het …
De afgelopen weken had ik een aantal keer een gesprek over huisonderwijs met onbekenden. Het zinnetje “Amai, chapeau dat jij dat kan” kwam een paar keer aan bod. Meestal reageer ik dan iets in de zin van dat de tijd die ik doorbreng met mijn kinderen niet te vergelijken is …
Maar ik ben het soms wel hoor. Gemeen. Als ik boos ben, écht boos, kan ik enorm hard roepen. En gooien met spullen. Ik zou goed passen in zo’n Griekse tragikomedie. Ik kan ook gemeen zijn dan. Als de eerste boosheid begint te zakken, maar ik nog lang niet kalm …
Een paar dagen geleden ging het over wat ze wilden worden later. De ene dochter begon op te sommen welke beroepen ze wel interessant vond. Ze sloot af met te zeggen dat ze het nog niet wist. Ik zei haar dat dat echt geen probleem is en dat ze nog …
![Brieven voor een mooie [kinder]tijd #33](https://i0.wp.com/www.stephaniebaumers.be/wp-content/uploads/2024/08/sven-brandsma-OdF1YWzW_vA-unsplash-scaled.jpg?resize=564%2C350&ssl=1)
![Brieven voor een mooie [kinder]tijd #32](https://i0.wp.com/www.stephaniebaumers.be/wp-content/uploads/2024/07/elena-mozhvilo-j06gLuKK0GM-unsplash-scaled.jpg?resize=564%2C350&ssl=1)
![Brieven voor een mooie [kinder]tijd #31](https://i0.wp.com/www.stephaniebaumers.be/wp-content/uploads/2024/07/brett-jordan-D44kHt8Ex14-unsplash-scaled.jpg?resize=564%2C350&ssl=1)
![Brieven voor een mooie [kinder]tijd #30](https://i0.wp.com/www.stephaniebaumers.be/wp-content/uploads/2024/08/IMG_6310-scaled.jpg?resize=564%2C350&ssl=1)
