Ondertussen ben ik al meer dan 7 maanden weg van Instagram. Of ja, ik post er niet meer op want kijken doe ik wel nog maar slechts voor 2 accounts. De anderen volg ik nog maar zijn gedempt. Ik kan dus niet per ongeluk beginnen afdwalen.
Het was een bewuste keuze, maar begon wel als experiment.
Laat ik beginnen met het niet meer volgen van mensen. Ik werd vaak onzeker. Dan zag ik iemand iets posten en vroeg ik me af waarom ik dat niet had bedacht. Of ik werd slechtgezind want ik had dat toch ook moeten weten of zeggen en nu kon dat niet meer want iemand anders zei of deed het al (onzin natuurlijk).
Ik bedacht het me deze week nog toen ik in de kringwinkel rondliep. Vroeger zou ik bepaalde bordjes of schoteltjes meegenomen hebben. Niet omdat ik ze nodig had of per se mooi vond, maar wel omdat iemand op Instagram ze had. Nu heb ik geen idee wat anderen hebben dus kijk ik uit naar spullen die ik echt kan gebruiken.
Ik doe ook gewoon mijn eigen ding zonder te denken dat iemand het zus of zo doet. Of zonder onzeker te worden omdat iemand anders als iets soortgelijk doet.
Ben ik dan niet bang iets te missen? Ik heb niet zo’n last van FOMO. Ik ga er ook vanuit dat de dingen die echt bij mij moeten geraken dat ook wel zullen doen via een vriendin of zo. En eigenlijk is het helemaal niet nodig om zoveel informatie te krijgen, zien en lezen.
En dan het posten. Ook daar kan ik kort over zijn: ik mis het niet. Vroeger voelde ik constante druk om te posten. Een hele dag was ik onbewust bezig met foto’s maken, bedenken wat te zeggen… Als het me dan niet lukte om het die dag online te zetten dan leek het vijgen na Pasen.
Nu post ik die dingen in mijn nieuwsbrief. Mensen die mijn content willen zien, schrijven zich in en kiezen bewust om de mail te openen en te lezen. Dat in tegenstelling tot veel mensen die maar doelloos voorbij scrollen zonder te lezen of mensen die het wel willen lezen maar die het niet te zien krijgen (algoritme, weet je wel). Ik schrijf die brief één keer per week of per twee weken. Veel minder mentale last dus en ook qua foto’s want er zit wel beeldmateriaal in, maar niet meer op die manier als bij Instagram.
Wat betreft het reclameaspect: mijn aanbod is grotendeels lokaal maar mijn volgers zijn/waren dat niet. Ik haalde er dus ook niet veel uit voordat ik stopte. En nu zet ik sinds kort in op de ouderwetse manier: flyers verdelen.
Ik heb dus absoluut geen spijt en ben niet van plan om terug te starten met IG. Mocht jij er zelf over twijfelen om ermee te stoppen dan kan ik alleen maar aanraden om het als experiment eens een paar weken te proberen. Gooi de app van je gsm en kijk eens wat het doet.