Ik had het er deze week over met vriendinnen, over wat het leven fijn maakt. Na de basiszaken als eten, kledij, een dak boven je hoofd … kom je dan uit bij de kleine dingen waar ik het hier ook elke keer over heb. Dat zijn de dingen die het voor mij extra fijn maken.
En die zijn er bij iedereen, maar je moet je er bewust van zijn of worden. En dat is waar het schoentje vaak knelt: er bewust bij stil staan.
Ik doe dat al lang, maar de laatste tijd helpt de natuur mij daar extra bij: bewust kijken naar de mooie klaprozen tijdens het joggen in plaats van blik op oneindig en gaan. De zon écht voelen op mijn gezicht in plaats van gewoon verder te gaan. Kijken naar de kleine slijmzwammen in het bos in plaats van compleet in mijn eigen wereld te zitten.
Het is in deze tijd zo gemakkelijk om maar heen en weer te lopen. Om constant bezig te zijn. Om je af te sluiten of zelfs op te sluiten. Net dan is het zo fijn, zo dankbaar om de natuur in te trekken en daar te ontdekken voor welke kleine dingen jij dankbaar bent. Welke kleine dingen jouw leven extra fijn maken.
Dit artikel was een onderdeel van mijn (bijna) wekelijkse nieuwsbrief Brieven voor een mooie [kinder]tijd. Je kan de volledige nieuwsbrief hier lezen en je er ook op abonneren als je dat zou willen.