De afgelopen weken had ik een aantal keer een gesprek over huisonderwijs met onbekenden. Het zinnetje “Amai, chapeau dat jij dat kan” kwam een paar keer aan bod. Meestal reageer ik dan iets in de zin van dat de tijd die ik doorbreng met mijn kinderen niet te vergelijken is met de tijd die zij doorbrengen met hun kinderen. Een ochtend vol stress om op tijd weg te zijn en een avond waarop iedereen moe is en er opnieuw stress is om iedereen op tijd in bed te krijgen is niet te vergelijken met de rustige dagen die wij hebben met uiteraard mindere momenten, maar ook veel topmomenten.
Tot ik me begon te realiseren dat die mensen misschien wel denken dat ik, net zoals op een school, de hele dag bezig ben met mijn kinderen. Wat dus in de verste verte niet het geval is. Daarom trok ik eens een hele dag foto’s (vooral om me te herinneren wat ik eigenlijk allemaal deed) en wil ik die graag delen met jou. Zo heb je een idee hoe een dag thuis eruit ziet.
Ik zeg al direct dat het een dag thuis is want wij zijn ook regelmatig een halve of hele dag weg en dan is dat uiteraard anders. Dat laat ik binnenkort misschien nog wel eens zien. Ik vermeld ook wel hier en daar wat de meisjes doen als ik niet met hen bezig ben, maar ik ga niet in het detail omdat ik vooral wil focussen op hoe mijn dag eruit ziet.
In ieder geval: als ik ’s morgens wakker word, lees ik altijd eerst. Dat is onderdeel van mijn ochtendroutine die ik, toen ik nog aan Instagram deed, daar eens deelde. Die routine is nog steeds dezelfde: lezen, badkamer, thee drinken, mediteren, sporten/stretchen (bijna elke dag), water met een beetje Keltisch zeezout drinken, koud douchen en aankleden. Daarna zet ik meestal wat haverdrank op een zacht vuurtje terwijl ik naar buiten ga om de kippen eten te geven en de moestuin te checken. Tijdens die ochtendroutine spelen de meisjes meestal of eten ze al iets. Echt ontbijten doen ze meestal samen met mij.
Na het ontbijt schrijf ik op wat we die dag willen doen. Daarna ruim ik op en doe ik een afwasje. De meisjes gaan zich dan klaarmaken en spelen verder. Soms is dat binnen, soms is dat buiten. Ik maak van dat spel ook ineens gebruik om nog wat andere huishoudelijke taken te doen: een was insteken en de badkamer poetsen. Bij dat laatste had één van de twee aangegeven mee te willen helpen dus ik laat haar dat weten. De goesting om te helpen is na vijf minuten al voorbij dus ga ik in mijn ééntje verder terwijl zij samen verder spelen. Maak u geen illusies: de poetssessie wordt even onderbroken om een meningsverschil in goede banen te gaan leiden. Ik luister meestal met een half oor mee of ze er zelf uitraken of niet. Vandaag was dat op dat moment niet.
Het is tijd voor een gezamenlijk moment. Ik snij wat fruit met hulp van hen en we zetten ons aan de tafel voor projectjes die ze willen doen en waar ze hulp voor nodig hebben (zoals iets ingewikkelds maken met loombandjes), om een spelletje te spelen of iets anders samen te doen. Ik moet op dat moment vaak mijn aandacht verdelen tussen de twee. Vandaag speelde ik Wie is het? met de ene en hielp ik af en toe de andere met haar loombandjes. Daarna hielp ik ook nog met een Mini Loco-opdracht.
Tijd voor lunch. Zij spelen weer terwijl ik eten verzamel op een plateau, lunch maak voor mezelf en alles naar buiten breng. We proberen zoveel mogelijk buiten te doen als het droog is en zeker lunchen.
Normaal gezien houden we na het middageten een rust- en spelmoment. Het is een moment waarop iedereen even iets alleen doet. We zijn niet per se alleen, maar we doen wel iets alleen. In mijn geval is dat een boek lezen, schrijven, breien … Tijdens het spelmoment daarna speel ik 10 minuten met de ene en 10 minuten met de andere dochter. Vandaag zijn ze zo fijn aan het spelen dat ik hen niet wil onderbreken en dus eerst de was te drogen hang en daarna alvast begin om de huisonderwijsplanner aan te vullen. Ze vragen wel naar het rustmoment, maar willen het nog niet direct. Uiteindelijk zijn we zo een hele tijd verder en heb ik door dat er vandaag geen rust- en spelmoment zal komen.
Dat deel van de namiddag gebruik ik meestal om wat op te ruimen, nog wat extra huishoudelijke taakjes te doen of te bakken of koken. Vandaag maak ik soep voor het avondeten, bak ik brood, broodjes en rabarbercake. De meisjes mogen helpen, maar zijn nog altijd in de tuin aan het spelen. Ik laat hen dus maar doen en doe in mijn eentje verder.
Als alles klaar is of onderweg naar klaar is, zet ik de voorleesmand op de tafel. In combinatie met een zelfgemaakt bessenijsje (banaan + diepvriesbessen mixen) is dat altijd een topper. Om de beurt kiezen we een boek waaruit ik dan voorlees. We gebruiken dat moment soms ook om een werkblad te maken of iets uit de huisonderwijskast te kiezen om te doen. Halverwege de voorleesmand verhuizen we naar buiten.
Tijd om een beetje op te ruimen en te eten. Na het eten ruimen we verder op: ik de tafel en keuken, zij het speelgoed (waarbij ik hen help). Als dat allemaal in orde is, wandelen we nog even naar het bos in de buurt. Avondwandelingen zijn onze standaard gezinsactiviteit in de lente en zomer.
Bij thuiskomst worden de dagboeken nog ingevuld: zij allebei een Slaapklets (de kleuterversie en de gewone versie) en ik mijn Geluksboekje.
Daarna gaan we onze pyjama’s aandoen. Op deze dag kijken ze nog een filmpje (2x per week is het filmpjesavond en mogen ze kort even tv kijken) terwijl ik bij hen in de zetel het breien oefen.
Ik steek hen in bed en zet mij aan mijn computer met een kamillethee en een dadelpraline (dadel + pindakaas + chocolade) om te werken. De meeste avonden werk ik: een blogpost of de nieuwsbrief schrijven, een les ouder-kindyoga voorbereiden, het membership aanvullen of een workshop voorbereiden.
De dag afsluiten doe ik zoals ik ‘m begonnen ben: met lezen. Eerst even in de zetel met een moonmilk en daarna in bed.
Zoals je kan lezen ben ik dus echt niet heel de dag bezig met de meisjes. Iets leren in huisonderwijs gaat meestal sneller dan op school omdat je geen rekening moet houden met 24 andere kinderen. Daardoor blijven er zeeën van tijd over. Maar nog altijd heb ik tijd te weinig om al mijn plannen te kunnen doen hoor. 😉